Geleidehond Sol is ook een klasgenoot

Door de ogen van Jacques

Jacques Duijn geeft les aan de Hogeschool Utrecht (HU) bij de deeltijdopleiding communicatie. Een van zijn studenten, Anouk, heeft een visuele beperking. Voor Jacques nog onbekend terrein. "Als docent communicatie zie ik dit als een uitdaging, zeker gezien het feit dat de huidige communicatie  in de wereld meer dan 50% visueel is. Maar onze basishouding op school is Can do, Will do." Anouk wordt op de opleiding met open armen ontvangen en samen kijken ze waar de (on)mogelijkheden liggen.

Om goed te begrijpen wat Anouk nodig heeft om haar studie optimaal te kunnen volgen, hebben Jacques en een collega een extra intakegesprek met haar gevoerd. “Anouk is heel duidelijk in wat zij nodig heeft van de HU om af te studeren. En dat is toegankelijke leerstof. Denk hierbij bijvoorbeeld aan digitale boeken, zodat haar spraakgestuurde laptop ze kan voorlezen. Om ervoor te zorgen dat het geluid  van de laptop de lessen niet verstoort zet Anouk een koptelefoon op, waarbij één oor vrij is. Zo hoort ze haar computer, maar ook de docenten. Op deze manier zorgen we er samen voor dat de les voor iedereen goed te volgen is."

De lessen van Jacques zijn erg interactief. "Alle 26 leerlingen moeten dan ook betrokken worden bij de les, inclusief Anouk," meent Jacques. Vanwege haar visuele beperking krijgt Anouk alle PowerPoint presentaties die de docenten tijdens de les gebruiken van tevoren gemaild. Mensen in haar omgeving (haar vriend, medestudenten of collega’s) beschrijven de afbeeldingen in de PowerPoints, zodat Anouk tijdens de les net als de anderen mee kan doen. Daarnaast krijgt zij haar opdrachten in Word-documenten, die zijn ook toegankelijk.

De medestudenten van Anouk zijn vanaf dag één erg behulpzaam. “Het is nu al een gewoonte om Anouk gelijk te vertellen wat er op afbeeldingen te zien is, mocht dat nodig zijn om het college te kunnen volgen,” vertelt Jacques. Ook geleidehond Sol hoort er helemaal bij. “Een hond in de klas geeft een huiselijk gevoel. Eigenlijk zitten geen 26, maar 27 studenten in deze klas, geleidehond Sol is ook een klasgenoot geworden.’’

En wat vindt Jacques nu het meest bijzonder? “Je merkt aan Anouk eigenlijk weinig. Met de gebruikte middelen blijft ze heel goed bij en zie ik weinig verschil met haar klasgenoten. Dat heeft ook een klein nadeel. Doordat ze zo goed meekomt met de rest van de klas ben ik soms niet alert genoeg op haar visuele beperking. Zo schreef ik vorige week een tekst op het bord, waarbij ik ervan uit ging dat alle studenten dit konden lezen. Na wat handgebaren van Anouk begreep ik dat zij niet de volledige informatie meekreeg. Een visueel beperkte student in mijn les vraagt van mij extra scherpte bij de voorbereiding van het college. Ik moet er rekening mee houden dat mijn lessen ook voor haar toegankelijk zijn. Maar als gezegd: we stellen alles in het werk om de studie voor Anouk mogelijk te maken.”